Dan Beuningen, nu Nijmeegs slaapstadje ...
toen slaperig Maas & Waal dorpje. Moesten
toen zelf gaan koken, wassen ... enz. Ron en
Nick lustten geen aardappelen ... was het
argument om voortdurend spaghetti te eten.
Later gingen ze al die Indische keukenuitrusting
eens proberen. Maar veel verder dan rijst met
paprika, gehakt en pindasaus zouden ze niet komen.
Naar Nijmegen fietsen was niet zo ver, maar
toch had Richard zijn Zündapp, die nog in
Eindhoven bij zijn ouders stond, opgehaald.
Richard had als enige de propedeuse gehaald.
Nick zou het nog eens proberen. Ron ging rechten
doen en Martin Nederlands. Na de propedeuse
verviel eigenlijk zo'n beetje het onderscheid
in jaren ... had je zo'n twee drie jaar om vijftien
tentamens te doen en het kandidaatsexamen. Voor
Richard reden om de hoorcolleges niet meer te
bezoeken ... nog alleen de practica. Anderen hadden
een rouleersysteem van uittrekselmakers, maar
Richard kon niks met uittreksels van anderen ...
veel te lang en/of niet to the point ...
meisjesuittreksels met van die kleurige viltstiften
onderstreept ... schreven bijna alles op en
onderstreepten dan nog eens bijna alles.
